فیسبوکی‌ها، به خیریه حساس شده‌اند!

سمینار توقف اضطراری محمدرضا شعبانعلی

خیریه و امور این چنینی دیگر مثل سابق توجه افراد را جلب نمی‌کنند.

نیما اکبرپور:

با سوءاستفاده از احساسات خیرخواهانه مردم، برای صفحات خود لایک گردآوری می‌کنند! شوربختانه بسیاری از کاربران دلسوز هم گمان می‌کنند که در حال انجام کار خیرند.

فکر کنم متوجه موضوع این نوشته شدید. اول از خودم شروع می‌کنم.

بخاطر دارم دو سال پیش وقتی تصویری از کودکی که مبتلا به سرطان، خانواده‌ای مبتلا به ایدز، فردی ناتوان از داشتن زندگی مناسب، نوزادی زیبا و کودکی که مورد ضرب و شتم واقع شده مشاهده می‌کردم به سرعت برای نشان دادن ابراز همدردیم این عکس رو لایک می‌کردم و حتی گاهی اون رو با دوستام به اشتراک می‌گذاشتم.

طی یک سال گذشته باورم نمی‌شود که دیگر احساسی نسبت به هیچ‌کدام ندارم. این حالت زمانی بیشتر شد که متوجه شدم فیسبوک مطالب منتشر شده توسط صفحات و افراد را اول برای ۲۰ درصد از دوستان و اعضا نشان می‌دهد و سپس اگر نیمی از این افراد محتوای منتشر شده را لایک کرده و به اشتراک بگذارند، برای اعضای بیشتری هم نمایش داده می‌شود. برای اینکه بی‌خودی اون صفحه و محتوایش در نیوز فید بالا نرود و افراد بیشتری این را نبینند حتی لایک هم نمی‌کنم!؟

با استاد شعبانعلی در این باره صحبت کردم و بهم گفتند یه جورایی مثل فرمانده‌های نظامی و سیاست‌مدارا شدی و هیچ احساسی دیگه نسبت به این مسائل عاطفی که در فیسبوک میچرخه نداری!

بله درسته. این دو سال مشاهده مداوم این تصاویر (تصاویر کشته شدگان راه وطن که مدام منتشر می‌شه فراموش نشه) باعث شده بی احساس بشم به چنین مسایلی مربوط به خیریه.

برای این حرف هنوز تحقیق علمی و مستند در جامعه فیسبوک فارسی صورت نگرفته (یا شاید هم من اطلاع ندارم) ولی با مشاهده فعالیت کاربران تازه وارد فیسبوک و تعداد بالای لایک‌ها و مطالب احساسی که به اشتراک می‌گذارند و کم کم در طول زمان کمرنگ می‌شود، می‌بینم مدیری که برای یک لایک این مطالب را منتشر می‌کند، کم کم احساسات جامعه خودش را میکشد.

ᴥᴥᴥᴥᴥᴥᴥ

محمدرضا شعبانعلی:

چند روزی است که در حال بررسی و ریشه یابی هستم. اینکه چرا مردم به «من» راحت تر از «کودکان محروم» پول میدهند!!

نظر جمعی از دوستانم را که در حوزه رسانه فعال هستند جویا شدم و در نهایت ناامیدی، پاسخ مشترکی دریافت کردم: «مردم به کلمه خیریه حساس شده اند».

استاد عزیزم آقای محمدرضا شعبانعلی تلاش فراوانی برای برگزاری این همایش کردند و متاسفانه تنها اشتباهشان این بود که به جای استفاده از جمله سمینار توقف اضطراری همراه با من از جمله سمینار توقف اضطراری برای کودکان نیازمند استفاده کردند!