عباس ملک حسینی

پخش کننده بین المللی فیلم، مشاور تجارت الکترونیک

با من همراه شوید تا سوار بر زیردریایی افسانه‌ای ناتیلوس به عمق اقیانوس‌ها سفر کنیم؛ جایی که در دریای شگفتی‌ها «عطارُدوار دفترباره می‌شویم»، رازهای عجیب را کشف می‌کنیم و داستان‌هایی جذاب از دنیای ناشناخته‌ها را می‌خوانیم. مقصد ما، زیبایی‌ای است که در ژرفای شگفت‌انگیز این دنیا انتظارمان را می‌کشد.

اینجا، در عطاردوار، میزبان شما هستم. من عباس، و در این وبلاگ یادداشت‌های شخصی‌ام از زندگی، دنیای پخش فیلم‌های مستند تجارت الکترونیک را با شما به اشتراک می‌گذارم. از مقالات و مصاحبه‌ها گرفته تا تجربه‌هایی که از مواجهه با گوشه و کنار زندگی به دست آورده‌ام.

نوشتن برای من چیزی فراتر از کلمات است؛ ابزاری برای جاودانه کردن احساسات، ایده‌ها و لحظه‌ها. برای فردی که عاشق گفتگو و تبادل فکر است، چه چیزی بهتر از نوشتن و اشتراک آن در دنیای بی‌مرز اینترنت! اینجا، هم از عشق به تجربه‌ها خواهم گفت و هم از درسی که از این تجربه‌ها می‌گیرم. همه چیز برای من یک ماجراجویی است؛ چه تجربه شخصی باشد، چه مطالعه دیدگاه بزرگان.

این وبلاگ دریچه‌ای است به دنیای من و کارهایی که دوستشان دارم. از فعالیت‌های حرفه‌ای‌ام در سوزیان، تا دغدغه‌ها و علایق شخصی‌ام که در عطاردوار با شما به اشتراک می‌گذارم.

به وبلاگ عطاردوار خوش آمدید. عباس/

عباس ملک حسینی
ترس و نکبت رایش سوم

نقدی بر نمایش ترس و نکبت رایش سوم به کارگردانی علیرضا اخوان

همزمانی پایان جنگ جهانی دوم در اروپا و سقوط رایش سوم با تماشای نمایش «ترس و نکبت رایش سوم» اتفاق جالبی بود! از حامد فعال بازیگر این نمایش جهت دعوت، کمال تشکر را دارم.

برتولت برشت نمایش را در خلال سال‌های ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۸ در دوران تبعید از آلمان نازی در دانمارک به رشته تحریر درآورد. مضامین اصلی نمایش شامل وحشت‌های درونی شده در مردم از گشتاپو و یکدیگر، شکاف‌های خانوادگی، سرکوب آزادی اندیشه و طنز تلخ و انتقادی هستند و به شیوه سبک خود برشت، تئاتر حماسی و به صورت کاملا مستقیم پیام خود را منتقل میکند و به دنبال تشویق مخاطب به اندیشیدن و آگاه شدن است!

من نمایش را در ۲۱ اردی‌بهشت ۱۴۰۴ در تماشاخانه هما به کارگردانی علیرضا اخوان و به تهیه‌کنندگی نادر ‌فلاح و افسانه کاشفی و با بازیگری ساناز ‌آقایی، بهادر ‌باستان ‌حق، سعید ‌پارسا، مارال ‌جمال ‌پناه، محمد ‌سلطانی، نازنین علیمردانی، حامد ‌فعال، سنا ‌فلاح، حسنا ‌فلاح، آرمان کریمخانی، سعید ‌یعقوبی تماشا کردم.

فضا به شدت مینیمال چیدمان و طراحی شده بود و از المان‌های نور به خوبی برای تعریف محیط استفاده شد، تا جایی که چند باری یاد فضاسازی در مکتب اکسپرسیونیسم آلمان می‌افتادم. صداها، نورها، سایه‌ها همگی به درون‌مایه نمایش یعنی القای حس ترس و عدم اعتماد کمک شایانی می‌کردند.

در خصوص دیالوگ‌ها‍، نوع ترجمه، استفاده از کلمات حماسی و روایت روان داستان و نقد مستقیم، به شیوایی کلام و درک بهتر معنای گفتمان‌ها کمک می‌کرد. پیام اصلی هر اپیزود مستقیم منتقل می‌شود و بازیگران با استفاده ماهرانه از تکنیک‌های صدا، جیغ‌های طبیعی، حرکت‌های صریح و حتی طنز تلخ رفتاری در مواجهه با مسائل، به درک بهتر محیط و فضا کمک می‌کردند.

در این اجرا، شش اپیزود از نمایشنامه به صحنه درآمد که هر یک مستقل از دیگری هستند. مهمترین چالش برای نمایش‌های اپیزودیک، استفاده برابر از بازیگران است چرا که چنین نمایش‌هایی یک بازیگر اصلی و بازیگران فرعی ندارد و در واقع همه بازیگران اصلی هستند. من در اینجا متوجه شدم آقای اخوان در هر اپیزود از چند بازیگر به عنوان نقش اصلی آن اپیزود استفاده می‌کند و دیگران بازیگران فرعی آن اپیزود هستند. این چرخش نقش‌های اصلی بین بازیگران جالب توجه شود.

در یکی از اپیزودها، یک خانم عزادار برادر کشته شده خود است و همسر وی می‌خواهد که او عزاداری نکند چرا که اگر گشتاپو بفهمد، دیگر نمی‌تواند در کارخانه هواپیماسازی کار کند و در مشاجره بین این دو یک دیالوگ عمیق بیان می‌شود:‌ «اگر هواپیما نسازم نمی‌توانم کار کنم و اگر کار نکنم زنده نمی‌مانیم». اینگونه بود و هست زندگی در ترس و نکبت رایش…

تهیه بلیت از سایت تیوال

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به بالا بروید