کپی رایت یا رعایت حق نشر چرا مهم است؟ اگر همه افراد به این مهم توجه کنند، جامعه با انگیزه و اطمینان به سمت تحول پیش می‌رود.

چند بار برای شما پیش اومده که برای تحقیق، پست یک وبلاگ و … بخواهید از یک عکس استفاده کنید. در گوگل موضوع مورد نظرتون رو سرچ کنید و یک عکس یا تصویر رو بردارید و استفاده کنید و پایان! آیا به حق نشر و کپی رایت اون اثر توجه کردید؟

از یک خاطره جالب شروع می‌کنم.

تاریخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۰، یک ایمیل برای من اومد بدین شرح :

Dear Abbas
I am a Brazilian designer. I  would like to know if you wonderful Iranian Brushes Flower & Bird  it is available for commercial use. I am developing some designs for handmade ceramics, not many pieces

Many many thanks

Silvia Campos

ترجمه:

عباس عزیز

من یک طراح برزیلی هستم. من میخواستم بدونم آیا اجازه استفاده تجاری از براش گل و مرغ شما را دارم؟ چرا که در حال طراحی و توسعه چند طرح می‌باشم.

خیلی خیلی ممنون.

سیلویا کامپوس

خیلی خنده داره! خنده تمسخر نه، خنده از روی جالب بودن.  زمانی من براش گل و مرغ ایرانی را در سایت دوینت‌آرت منتشر کردم و کپی رایت آن را ممنوعیت برای استفاده تجاری اعلام کردم.بعد جناب سیلویا کامپوس برزیلی از این براش خوششون می‌آد و تصمیم به استفاده از اون میگیرن و متوجه میشن پولی که در میارن حروم میشه! به خاطر پیام ایشون من کپی رایت این براش رو عوض کردم و اجازه استفاده تجاری به طراحانی که از این براش در ساختن آثارشون استفاده می‌کردند رو دادم. ایشون هم لطف کردن و در وبلاگشون با ذکر نام بنده آثارشون رو منتشر کردند.

برای هر طراحی حداقل شاید یک بار پیش اومده باشه که اثرش بدون اجازه گرفتن ازش در جایی منتشر بشه و حتی نامی هم ازش برده نشه ! این افراد دو تصور دارند:

1. چطوری بگردیم طراحش رو پیدا کنیم حالا!
2. اینجا ایرانه و کپی رایت نداریم اصلا !

چطوری بگردیم طراحش رو پیدا کنیم حالا؟

اگر اثری که پیدا کردید یک تصویر بود می‌تونید در بخش جستجوی تصویری گوگل روی دوربین عکاسی () کلیک کنید و لینک تصویر پیدا شده رو قرار بدید یا اون رو آپلود کنید. در بین نتایج جستجو حداقل یک مورد پیدا میشود که به نام طراح اشاره شده باشد.

توجه: تصاویری که در فیسبوک منتشر میکنید در نتایج موتورهای جستجو ظاهر نمیشوند. یعنی اگر شما آثارتان را برای اولین بار در فیسبوک منتشر کنید، نه تنها نمی‌توانید کپی رایتی برای آن مشخص نمایید بلکه هیچ کس جز دوستانتان و جامعه فیسبوک نمی‌تواند اثرتان را پیدا کند!

اینجا ایرانه و کپی رایت نداریم اصلا !

در روز دوشنبه سوم آذرماه سال ۱۳۴۸ مجلس سنای ایران اقدام به تصویب قانون حمایت از حقوق موئلفان، مصنفان و هنرمندان نمود به دنبال آن مجلس شورای ملی در روز پنجشنبه ۱۱ دی ۱۳۴۸ اقدام به تصویب آن نمود. سند

رعایت کردن یا نکردن این قانون به شرافت فرد مورد استفاده بستگی دارد!  اما گاهی پیش می‌آید که عوامل بیرونی چون تحریم‌ها جلوی رعایت این قانون را میگیرند که در این بحث نمی‌گنجد و مهم ذکر نام طراح اثر می‌باشد.

در تصویر بالا پرتره نقاشی شده فروغ فرخزاد اثر خانم سحر رضوی را مشاهده می‌کنید که به تازگی در نماهنگ «نگاه» از «جاستینا» بدون کسب اجازه از ایشان مورد استفاده قرار گرفته است.